Wywiad z historią w cieniu
Służba w cieniu dla Polski
Licencja na hakowanie / HAKER
ppłk Jan Kowalewski – złamał szyfry Armii Czerwonej, był jednym z twórców polskiego radiowywiadu.
Urodził się w 1892 r. w Łodzi, zdobył wykształcenie na uczelniach zagranicznych, znał języki obce oraz interesował się kryptoanalizą. Po wybuchu I wojny światowej ze względu na swoje wykształcenie został zmobilizowany do służby w armii rosyjskiej, w wojskach inżynieryjnych. Po przewrocie bolszewickim w 1917 r. współuczestniczył w tworzeniu polskich oddziałów w Rosji. Dołączył do 4. Dywizji Strzelców Polskich, gdzie został szefem komórki wywiadowczej, a w 1919 r. wraz z nią powrócił do Polski. W tym samym roku podczas służby w Oddziale II Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego złamał rosyjski szyfr „Dieliegiat”, co umożliwiło dostęp do tajnej ukraińskiej i rosyjskiej korespondencji wojskowej. Podczas III powstania śląskiego kierował Oddziałem Wywiadowczym i łamał niemieckie szyfrogramy pogranicznych okręgów wojskowych Reichswehry. W 1923 r. został oddelegowany do Japonii, gdzie prowadził szkolenie z łamania rosyjskich szyfrów dla tamtejszych oficerów. Japończycy przyznali mu za to najwyższe odznaczenie wojskowe – Order Wschodzącego Słońca V klasy. Od 1929 r. w stopniu majora został attaché wojskowym przy Poselstwie RP w Moskwie, jednak w 1933 r. jako persona non grata musiał opuścić Związek Radziecki, następnie tę samą funkcję sprawował do 1937 r. w Rumunii. Podczas II wojny światowej kierował operacjami wywiadowczymi na terenie całej Europy oraz prowadził tajne pertraktacje z przedstawicielami Węgier, Rumunii i Włoch w sprawie odstąpienia tych krajów od sojuszu z Niemcami (operacja „Trójnóg”). W 1944 r. został przeniesiony do Londynu i resztę życia spędził na emigracji. Zmarł w 1965 r.
Licencja na bohatera / BIZNESMEN
gen. bryg. Mieczysław Zygfryd Słowikowski – pod przykryciem fabryki płatków owsianych stworzył najlepiej zorganizowaną ekspozyturę polskiego wywiadu w czasie II wojny światowej.
Urodził się w 1896 r. w Jazgarzewie. Był skautem, członkiem Polskiej Organizacji Wojskowej oraz uczestnikiem wojny w latach 1918–1920. W okresie międzywojennym pełnił służbę jako oficer Wojska Polskiego i Korpusu Ochrony Pogranicza. W 1937 r. w Oddziale II Sztabu Głównego WP w referacie „Wschód” kierował placówką wywiadu uplasowaną w Kijowie. Po wybuchu wojny wraz z pozostałym personelem dyplomatycznym ewakuował się do Paryża. Kontynuował służbę w wywiadzie Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, gdzie w latach 1941–1944 był szefem Ekspozytury Oddziału II w Afryce Północnej z siedzibą w Algierze i przybrał pseudonim „Rygor”. Zainwestował 100 tys. franków w stworzenie fabryki płatków owsianych i sieci ich sprzedaży. Dzięki współpracy m.in. z majorem Maksymilianem Ciężkim dostarczył wielu informacji wywiadowczych, które miały przełomowe znaczenie dla operacji „Torch” („Pochodnia”) – lądowania aliantów w Afryce Północnej w 1942 r. Został szefem Oddziału II Inspektoratu Zarządu Wojskowego w Londynie. W Wielkiej Brytanii spędził resztę życia. Zmarł w 1989 r.
Licencja na zarządzanie / MENADŻER
ppłk Gwido Langer – kierował zespołem polskich kryptologów, którzy złamali szyfry niemieckiej Enigmy.
Urodził się w 1894 r. w Żylinie. Był uczestnikiem wojny bolszewickiej. W okresie międzywojennym pełnił zawodową służbę wojskową w różnych jednostkach. W latach 1929-31 był kierownikiem Referatu Radiowywiadu Oddziału II SG (radiowywiad), a następnie od 1931 do 1939 r. szefem Biura Szyfrów i Radiowywiadu Oddziału II SG. Dowodzona przez niego grupa matematyków m.in. doprowadziła do złamania szyfru Enigmy. Jesienią 1939 r. przedostał się do Francji, gdzie również kierował grupą kryptologów, umiejętnie wykorzystując swoje doświadczenie w zarządzaniu zasobami ludzkimi.. Po kapitulacji Francji, podczas próby przedostania się do Hiszpanii w 1943 r., został aresztowany w wyniku zdrady kuriera. W niemieckiej niewoli przebywał do końca wojny. Mimo to nigdy nie ujawnił Niemcom, że szyfr Enigmy został złamany na długo przed wybuchem konfliktu. Zmarł w 1948 r. w Wielkiej Brytanii.